Μαρία Καλλιδοπούλου

Γεννημένη στην Θεσσαλονίκη από γονείς πρόσφυγες, πατέρα Σμυρνιό και μητέρα από το Μοναστήρι απέκτησα πολύ γρήγορα μία ανοιχτόμυαλη με ευρύς ορίζοντες και προχωρημένη για την εποχή παιδεία. 

Ο παππούς, Στρατηγός Περικλής Καλλιδόπουλος, στρατιωτικός, πολιτικός, έμπορος γνώρισε τη γυναίκα του (και γιαγιά μου-αργότερα δημοτική σύμβουλος, ιδρύτρια του Λυκείου Ελληνίδων Θεσσαλονίκης κλπ.) στην Σμύρνη όπου υπηρέτησε και σαν φρούραρχος Σμύρνης διορισμένος από τον Ελ. Βενιζέλο. Η ίδια μεγαλωμένη με γαλλικά και πιάνο (όπως λέγανε για τις αρχοντοοικογένειες) είχε διδαχθεί και τα γερμανικά αλλά με γοτθική γραφή. Ερχόμενοι σαν πρόσφυγες στην Ελλάδα αλλά με μία έντονη μικρασιάτικη κουλτούρα αποφασίζουν πολύ εύκολα να στείλουν τον μεγάλο τους γιό στο τότε υπάρχον Γερμανικό σχολείο το οποίο ήταν καθοριστικό αργότερα και για τη δική μου εξέλιξη.

1956 τελειώνω το δημοτικό στο Κοραή με στόχο το Γυμνάσιο να με βρει στο Αμερικανικό Κολλέγιο. Το ίδιο καλοκαίρι για κακή/καλή μου τύχη μαθαίνει ο πατέρας μου ότι ανοίγει ξανά το Γερμανικό σχολείο το οποίο είχε κλείσει στο μεταξύ λόγω του πολέμου. Ήταν η αφορμή για να αρχίσω να μαθαίνω Γερμανικά και ήταν η καθοριστική απόφαση αυτή του πατέρα (προπολεμικού απόφοιτου) για την μετέπειτα εξέλιξη της ζωής μου.

Τελειώνοντας το γυμνάσιο πέρασα στο ΑΠΘ κι άρχισα τις σπουδές μου στην τότε ΠΟΕ (πολιτικές-οικονομικές επιστήμες) για να συνεχίσω την ιστορία της οικογένειας. 

Στο ίδιο χρονικό διάστημα παίρνω και πτυχίο λογιστικής.

  • 1966 και όντας φοιτήτρια καθώς ήθελα να ανεξαρτητοποιηθώ κάνω αίτηση κι αρχίζω συγχρόνως να εργάζομαι στην Austrian Airlines.
  • 1967 με διαταγή του τότε διορισθέντα αερολιμενάρχη από τη χούντα μέσω του υπουργείου εξωτερικών μου στάλθηκε απόλυση ως επικίνδυνη για το ελληνικό κράτος λόγω προέλευσης μου από πολιτική οικογένεια ενώ μου απαγορεύεται και η είσοδος στο αεροδρόμιο.
  • 1968 μετά από μεγάλους αγώνες με σύσσωμη την οικογένεια πείθεται το υπουργείο να άρει την διαταγή της απόλυσης μου κι επαναπροσλαμβάνομαι στην Austrian Airlines την ίδια στιγμή που ετοιμαζόμουν για το Βερολίνο με τη πρόσληψη που είχα στο μεταξύ στη Panam. Παρέμεινα στην Austrian. Αποτέλεσμα, με όλα αυτά, οι πολιτικές επιστήμες περιθωριοποιήθηκαν και με κέρδισε το ταξίδι.
  • 1972 αποχωρώ από την Austrian και αρχίζω να εργάζομαι στη Deutsche Lufthansa για καλύτερη εξέλιξη, όπως και αποδείχθηκε
  • Παράλληλα ανέλαβα και το marketing της οικογενειακής επιχείρησης (πλεκτοβιομηχανία και παραγωγή textiles)  καθώς είχε δημιουργηθεί σε συνεργασία με Γερμανούς πράγμα που οκτώ χρόνια αργότερα λόγω αυξανόμενων υποχρεώσεων στη Lufthansa και την απόκτηση παιδιού αναγκάσθηκα να αποποιηθώ.
  • 1996 και πλέον ως Passenger sales manager N. Greece και αντικαταστάτης του Γερμανού διευθυντή σταματώ να εργάζομαι στη Lufthansa με το κλείσιμο των γραφείων της στη Θεσσαλονίκη.
  • 1997 ανοίγω το δικό μου ταξιδιωτικό γραφείο το οποίο και έκλεισα το 2015. Από τότε απασχολούμαι ως travel consulter και κυρίως με επιχειρήσεις και οργανισμούς που χρειάζονται εμπειρία.
  • Ο γιός μου (ένα παιδί) παρόλο την Ελληνοκαναδική του υπηκοότητα είναι απόφοιτος της ΓΣΘ. Ακολουθεί και η 4η γενιά, το 8χρονο εγγόνι που αρχίζει φέτος τη προετοιμασία
  • 2005 στις συναντήσεις των εννέα του SANTE  πείσθηκα πολύ εύκολα να συμμετέχω καθώς βρήκα ότι ήταν κάτι δημιουργικό και κάτι που έπρεπε να υπάρχει. Ταίριαζε και στο τρόπο που μεγάλωσα και σκέπτομαι. Εξάλλου και λόγω επαγγέλματος είχα και έχω μονίμως επαφές με το γερμανικό στοιχείο της πόλης μας.