Ο ΣΑΓΕΣ αποχαιρετά τον Σταύρο Σταύρου

Tο ΔΣ του ΣΑΓΕΣ με μεγάλη λύπη αποχαιρετά τον Σταύρο Σταύρου, απόφοιτο του 1963, ο οποίος έφυγε ξαφνικά από τη ζωή.

Ο παλιός μας συμμαθητής γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, μεγάλωσε σε μουσικό οικογενειακό περιβάλλον και το 1963 αποφοίτησε από τη Γερμανική Σχολή Θεσσαλονίκης, ενώ στη συνέχεια έκανε οικονομικές σπουδές στο TU του Βερολίνου και διδακτορική διατριβή στην οικονομία της εκπαίδευσης.

Διετέλεσε για ένα μικρό χρονικό διάστημα επίκουρος καθηγητής στην Πολυτεχνική Σχολή του ΑΠΘ πριν εκλεγεί ως αναπληρωτής πρόεδρος στο CEDEFOP, που αρχικά έδρευε στο Βερολίνο και την τελευταία δεκαετία του 20ου αιώνα μετεγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη, από όπου και συνταξιοδοτήθηκε γύρω στα 2010. Η συμβολή του στην μετεγκατάσταση του CEDEFOP, καθώς και η ενσωμάτωσή του στο τοπικό γίγνεσθαι υπήρξε καθοριστική.

Ευγενής και καλλιεργημένος, πάντα πρόθυμος να βοηθήσει και πάντα δίπλα στον ΣΑΓΕΣ, του οποίου διετέλεσε και πρόεδρος, ενώ συχνά τον βλέπαμε στις εκδηλώσεις του συλλόγου.

Ιm Memoriam παραθέτουμε την ανάρτηση που έκανε ο συμμαθητής του και αδελφικός του φίλος Γεώργιος Ζωίδης, ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ.

«Με το Σταύρο χτίσαμε μία φιλία από την εφηβεία έως σήμερα. Μία φιλία που άντεξε 60 και πλέον χρόνια!

Μαζί από τις τελευταίες τάξεις του Δημοτικού, μαζί στο Γυμνάσιο, μαζί στο Πανεπιστήμιο, μαζί στους κοινωνικούς προβληματισμούς, μαζί στις καλλιτεχνικές – μουσικές εκδηλώσεις, μαζί στα ψαρέματα με τα άλλα δύο υπέροχα φιλαράκια μας, το Βασίλη και το Γιάννη, μαζί στους γάμους μας και στα βαφτίσια και στις γιορτές της Αγγελικούλας και .. μαζί, μαζί , μαζί.

Θα μου πείτε και τι μας τα λες όλα αυτά;

Σας τα λέω γιατί η φιλία, η αλληλεγγύη, το ενδιαφέρον για τον άλλον είναι στοιχεία που χαρακτήριζαν το Σταύρο και αποτελούν ουσιαστικό στήριγμα στις ανθρώπινες σχέσεις. Αυτά θα θυμόμαστε με αγάπη και θα χαιρόμαστε αντί να λυπόμαστε.

Σήμερα αποχαιρετούμε το σύζυγο, τον πατέρα, τον καλό και πιστό φίλο, τον Σταυράκι μας, παίρνοντας μαζί μας τις καλύτερες αναμνήσεις για τις οποίες θα συζητάμε εμείς οι δικοί του άνθρωποι, οι φίλοι του στο διηνεκές.

Καλό ταξίδι Σταυράκι. Ξέρω πως θα μας περιμένεις σε όποιον σταθμό και όποια στιγμή καταφθάσουμε όπως έκανες πάντα».

Επίσης ο συμμαθητής του Αθανάσιος Παπάζογλου μάς έστειλε τις φωτογραφίες που δημοσιεύουμε (μια από τα φοιτητικά του χρόνια στο Βερολίνο και μια πιο πρόσφατη) και ένα όμορφο κειμενάκι για τον εκλιπόντα.

«Συμμαθητής, Απόφοιτος της Γερμανικής Σχολής 1963, Συμφοιτητής στο Βερολίνο 1965-1970, συνεργάτης στην Διπλωματική Εργασία μου το 1970, ευγενής και καλλιεργημένος, πάντα πρόθυμος να βοηθήσει, φίλος μου μια ζωή, αναλλοίωτος στο παρουσιαστικό και στην ψυχή, σήμερα 15.2.2021, εντελώς ξαφνικά απεβίωσε. Αφήνει πίσω του την ευγενική και καλλιεργημένη σύζυγό του και την θυγατέρα του».

Το ΔΣ του ΣΑΓΕΣ εκφράζει τα θερμά συλλυπητήρια όλης της οικογένειας των αποφοίτων προς την οικογένειά του εκλιπόντα.